Dr hab. Paweł Bylina

Urodził się 6 stycznia 1966 r. w Warszawie. W 1989 r. ukończył studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego uzyskując tytuł magistra geologii ospecjalności mineralogiczno-geochemicznej. W 1990 r. rozpoczął studia doktoranckie w Instytucie Nauk Geologicznych Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. W 1996 r. otrzymał stopień doktora nauk o Ziemi w tym instytucie, a w 2008 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk o Ziemi na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego.

W latach 1995-2009 pracował w Instytucie Nauk Geologicznych PAN, gdzie w latach 2008-2009 pełnił funkcję kierownika Laboratorium Dyfrakcji Rentgenowskiej.  W latach 1999-2000 pracował w laboratorium izotopowym Instytutu Nauk o Ziemi Uniwersytetu w Giessen nad datowaniami izotopowymi cyrkonów i monacytów metodą U-Pb. W sezonie antarktycznym 2008/09 brał udział w 32 Wyprawie Badawczej na Polską Stację Antarktyczną im. Henryka Arctowskiego w ramach projektu międzynarodowego Antarctic Climate Evolution (204/N-IPY/2008/0).

W okresie 2009-2014 pracował w Instytucie Ceramiki i Materiałów Budowlanych, początkowo jako p.o. kierownika Zakładu Nanotechnologii, a następnie jako kierownik Pracowni Badań Strukturalnych. W tym czasie kierował projektem rozwojowym pt. „Odtworzenie technologii produkcji ceramicznych elementów XIX-wiecznej architektury ogrodowej Chausseestaub dla potrzeb rekonstrukcji rzeźb i elementów architektonicznych na przykładzie orła z Wilanowa” (NCBiR NR08-0008-10/2010).

Od 2008 r. pracuje na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, początkowo na stanowisku adiunkta, a od 2011 r. - profesora nadzwyczajnego. W latach 2012-16 piastował funkcję prodziekana do spraw studiów niestacjonarnych, a w latach 2016-20 prodziekana do spraw ogólnych.

Paweł Bylina jest specjalistą w dziedzinie mineralogii i geochemii oraz proszkowej dyfraktometrii rentgenowskiej. Jest autorem i współautorem blisko 30 publikacji naukowych, w tym 10 w międzynarodowych czasopismach naukowych. Od 1990 r. jest członkiem Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego. W latach 2010-11 był przewodniczącym Sekcji Minerałów Ilastych.